هیچ راهی برایشان بسته نیست از هر معبری که اراده کنند رد می شوند و به هر کجا که بخواهند سرک می کشند.

روی سخن ما با آن دسته موتورسورارانی است که خیابانها و معابر شهری برایشان پیست بازی است و انگار که آنها تافته جدا بافته از وسایل نقلیه اند و سرپیچی از قانون هم که شده عادت .

یکی برای فرار از ترافیک سنگین دیگری برای معاش خانواده و آن یکی هم شاید شور جوانی

اما رفتارهای عجیب و غریب برخی موتورسواران  با چراغ قرمز بیگانه اند و گویا خیابان یک طرفه و خط ویژه و عبور ممنوع هم که برایشان معنایی ندارد.

 قوانینی که بازدارنده نیست و رفتارهایی که به علت نبود آموزش ناهنجارند .

وطرح هایی که هراز چند با شعار ساماندهی شروع می شوند و در فصلی دیگر به فراموشی می روند باعث شده هر روز امنیت تردد با خطر مواجه شود و سرنوشت راکبان موتور هم با مرگ گره بخورد .

 به هر حال خوب راندن هم هنره و هم مهارت /مهارتی که با آموزش مداوم به دست می آید و نتیجه اش نظم آمد و شد است و امنیت برای شهروندان. 

اعتیاد به مواد مخدر یکی از مهمترین معضلات و چالش های اجتماعی جوامع محسوب می شه همه ما می دونیم که فرد معتاد چه مشکلاتی رو هم برای خودش هم یرای خانوادش وهم برای جامعه به وجود میاره

متاسفانه تو چند سال اخیر مواد مخدر صنعتی یا شیمیایی جایگزین مواد ومخدر سنتی شده کارشناسان میگن میزان تخریب و عوارض کشنده این مخدرها چندین برابر مخدرهای سنتیه و تقریبا رهایی از اون برای فرد معتاد غیر ممکنه

آمارها نشون میده 94 درصد کسانی که مصرف مواد مخدر رو ترک میکنند بعد از مدت کوتاهی دوباره به مواد مخدر گرایش پیدا می کنن

اگرچه این روزها راههای زیادی برای ترک اعتیاد پیشنهاد می شه اما بیشتر این راهها هم هزینه بره و هم امکانش تو کشور وجود نداره باید این نکته رو بگم که قبل از همه این شیوه ها ی درمانی و مراقبتی این اراده و خواست  فرد معتاد هست که میتونه با انگیزه قوی تری برای ترک مواد اقدام کنه

به هر حال فراموش نکنیم که افرادی که مواد مخدر رو کنار می ذارن و به اصطلاح پاک میشن به شدت نیازمند حمایتند چه از سوی خانواده هاشون و چه از سوی دستگاههای مربوط که در این حوزه مسئولیت دارن .

به امید روزی که اعتیاد برای همیشه سرنگون بشه .

امروزه بحث ترافیک و نحوه رانندگی در شهرها و جاده ها به یکی از موضوعات قابل مطالعه از جنبه جامعه شناختی و روانشناختی تبدیل شده است

به اعتقاد جامعه شناسان ریشه و زمینه رفتارهای نابهنجار و کج رفتاریهای ترافیکی را باید در نوع اندیشه و شخصیت افراد جستجو کرد.

در یک شهر سالم و قانون مداری که افراد آن خود را ملزم به رعایت قوانین می دانند ضوابط و مقررات حاکم بر جامعه محترم شمرده می شود ، حقوق افراد بی مورد تضییع نمی شود و افراد جامعه از وضعیت موجود ابراز رضایت می کنند و از همه مهمتر هرج و مرج در کار نیست .

یک راننده بهنجار و قانونمند شهروند خوب با انضباطی است که ضمن این که به خوبی از حقوق خود آگاهی دارد ، حق سایر شهروندان را نیز نادیده نمی گیرد ، لذا از او رفتار غیر متعارف سر نمی زند ، چرا که مجموعه دستورالعمل های وضع شده را راهکاری اصلی و اساسی برای خلاصی از بی مبالاتی و ناهنجاری

می داند.

در جامعه ای که سرپیجی از قانون و ارتکاب انواع تخلفات ریز و درشت رانندگی به عنوان یک ارزش مطرح باشد و قانون گریزان به عنوان افرادی زرنگ تلقی شوند ، تن دادن به قانون و رعایت قوانین کاری سخت و دشواری است که همواره با طعنه و نیشخندهای قانون گریزان همراه است.

برخی از جامعه‌شناسان  رفتارهای پرخطر در رانندگی را ناشی از جدی نگرفتن قوانین می‌دانند.

به باور آنها  برای کاهش تصادفات علاوه برسخت گیری های بیشتر در اجرای  قانون‌های مدون نباید از نقش موثر و تعیین کننده آموزش و فرهنگسازی در این زمینه  غافل ماند.

 شاید شما هم با رانندگانی مواجه شده اید  که در مقابل دیدگان همه به راحتی  و بدون هیچ خجالتی مرتکب تخلف می شوند مثلا حرکت با دنده عقب  در بزرگراهها یا معابر شهری ،این دسته از رانندگان چون تحمل ایستادن پشت چراغ قرمز را ندارند حاضرند امنیت خود و خودروهای پشت سرخودشان را  در

معرض خطر قرار دهند و یا جبران اشتباه در مسیر با حرکت دنده عقب هم از جمله تخلفات  رانندگی است که علاوه بر ایجاد بی نظمی باعث رنجش رانندگان قانونمند نیز می شود

فرهنگ استفاده از کمربند ایمنی  تجربه موفقی در زمینه فرهنگ سازی  بود این تجربه نشان داد با کار فرهنگی مداوم و البته اجرای قانون می‌توان فرهنگ ایمن رانندگی کردن را به مردم آموخت.

آیا نمی توان از این تجربه کاربردی در دیگر تخلفات رانندگی بهره برد تا برخی از عادتهای غیر متعارف در رانندگی  تکرار نشود.

چندین سال است که رسانه‌ها و مراجع ذیربط از تلفات بالای ناشی از حوادث رانندگی خبر می‌دهند که فقط در سال گذشته بیش از 18  هزار نفر در حوادث ترافیکی جان خود را از دست دادند حوادثی که سالانه خانواده های زیادی را داغدار کرده  و هزینه های هنگفتی را نیز به اقتصاد کشور تحمیل می کند

مسئولان پلیس راه و راهنمایی و رانندگی کشور از بین کلیه علل بروز سوانح رانندگی، عامل انسانی را دارای بیشترین سهم دانسته‌اند و مجموع سایر عوامل نظیر وجود نقاط حادثه خیز در جاده‌ها، عوامل طبیعی، لغزنده بودن جاده‌ها هنگام بارندگی، نقص فنی خودرو و... را دارای سهم کمتری دانسته‌اند، بدین ترتیب

می‌توان گفت عامل انسانی به تنهایی مسبب بیش از نیمی از تلفات جاده‌ای است.

اکنون که نقش عامل انسانی به گواهی آمار تا به این حد در بروز مرگ و میرها روشن شده است کاملاً عقلانی است که بپذیریم رفع این مشکل منجر به کاهش حداقل نیمی از تلفات خواهد شد.

  از آنجاییکه اشتباه در رانندگی یا خطای انسانی  موثرترین عامل در وقوع تصادفات است لذا اقدامات فرهنگی و آموزشی در این زمینه و بهرمندی از تجربیات موفق دیگر کشورها راهکاری است که می توان به کمک آن به کاهش سوانح رانندگی امیدوار بود

پر واضح است که نقش دستگاههای فرهنگی و آموزشی در کشور برای آموختن رفتارهای صحیح رانندگی بسیار تعیین کننده است به ویژه توجه به آموزش از دوران کودکی و خردسالی می تواند نوید بخش تربیت رانندگان قانونمند برای آینده باشد

  تجربه موفق برخی کشورها راهکار و الگوی مناسبی را ارائه می کند که در آن افراد یا رانندگان بدون حضور فیزیکی مامور یا مراقبتهای الکترونیکی  خود را ملزم به رعایت قوانین می دانند چرا که نوع رانندگی هر فرد با نوع شخصیت وی ارتباط تنگاتنگ دارد و افراد به جای ترس از پلیس و جریمه از واکنش  سایر

شهروندان و قضاوت آنها از عملکرد خود خجالت می کشند .

یکی  از تکنولوژی هایی که امروزه به کاربردی ترین ابزار در دست مردم تبدیل شده موبایل یا تلفن همراه است .

اکنون در کنار همه فوایدی که ورود موبایل در زندگی مان داشته است، شاهد آثار منفی اخلاقی و اجتماعی این وسیله در جامعه هستیم.

وسیله ای ارتباطی که شاید رانندگان مهمترین قشری باشند که همواره از زنگهای جور وا جور آن به ستوه آمده و دائم در حال مشاجره با مسافران هستند.

هرچند که  برخی شهروندان برای مکالمات خود به ویژه در اماکن عمومی محدودیت قائلند و مراعات حال دیگران برایشان با اهمیت است اما هستند افرادی که

بدون هیچ قید و شرطی صحبت با تلفن همراه  در همه اماکن از جمله داخل اتوبوس تاکسی بانکها ادارات بیمارستان و سایر جاهای دیگر برای آنها امری عادی است .

به هر حال فضاهای عمومی همان گونه که از اسمش پیداست دارای ویژگی هایی است که یکی از آن سهیم بودن همه افراد از آن موقعیت در زمان مشخص است و پر واضح است که تضییع حقوق دیگران به هر صورتی که باشد امری نکوهیده و ناپسند است

تمرین کنیم که " در اماکن عمومی تلفن همراه خود را بر روی بی صدا تنظیم کنیم"

عادت کنیم که " در اماکن عمومی با تلفن همراه با صدای بلند صحبت نکنیم"

باور کنیم  که " ممکن است مکالمات طولانی ما باعث آزار دیگران شود "

قبول کنیم که " اخلاق نیکو در نوع رفتار ما با دیگران معنی می شود "

 و کلام آخر اینکه هرچه برای خود نمی پسندی برای دیگران نیز مپسند

شاید که نه حتما برای شما هم پیش اومده اینکه کارت در یکی از ادارات و سازمانها آنچنان پیچ بخوره که تمام وقتت رو بگیره

چند وقت پیش برای ترخیص مادرم از بیمارستان آنقدر بالا و پایین کردم که بالاخره تونستم با هزار درد سر و این ور و اون ور دویدن

از بیمارستان و از دست این کارهای اداری خلاص شم .

این چند بیت هم شرح حال من و امثال من در هزار توی کار اداری و رد شدن از هفت خوان رستم !

تا که  بیاد  پرونده  ترخیص  تو                                هی که باید بالا و پایین بری تو

از این اتاق به اون اتاق ، ای خدا                             تمومی  انگار  نداره    کار     تو  

                      
گیرت  سر  یه  امضا    و    پارافه                            برای اون  دوخته به در چشم تو

حالا که امضای قشنگ پاش نشست                     گم شده پرونده، این هم شانس تو

 
خلاصه این  حیرونی  و    درد    سر                       بهم  زده   حسابی   اعصاب    تو

تکریم  ارباب   رجوعه  اسمش  ها !                        بخاطرش  ساییده  اون کفش  تو

غصه  نخور  غمت     نباشه     ارباب                      یه روز ی هم تموم می شه کار تو

شعر از مجید اکبری