تا صورت پیوند جهان بود علی بود تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود
شاهی که وصی بود و ولی بود علی بود سلطا ن سخا و کرم و جود علی بود
هم آدم وهم شیث وهم ادریس وهم ا لیا س هم صالح پیغمبر و داوود علی بود
هم موسی وهم عیسی وهم خضروهم ایوب هم یوسف و هم یونس وهم هود علی بود
مسجود ملائک که شد آدم زعلی شد آدم چو یکی قبله و مسجود علی بود
آن عارف سجاد که خاک درش از قدر بر کنگر? عرش بیفزود علی بود
هم اول و هم اخر و هم ظاهر و باطن هم عابد و هم معبد و معبود علی بود
ان لحمک لحمی که شنو تا که بدانی آن یار که او نفس نبی بود علی بود
ان شاه سر افراز که اندر شب معراج با احمد مختار یکی بود علی بود
آن کاشف قران که خدا در همه قران کردش صفت عصمت و بستود علی بود
خاتم که در انگشت سلیمان نبی بود آن نور خدائی که بر او بود علی بود
آن قلعه گشائی که در از قلع? خیبر برکند به یک حمله و بگشود علی بود
آن شیر دلاور که ز بهر طمع نفس در خوان جهان پنجه نیالود علی بود
هارون ولایت که پس ازموسی عمران و الله علی بود علی بود علی بود
آن شاه سرافراز که اندر ره اسلام تا کار نشد راست نیاسود علی بود
فرزند خلف در صدف نکت? توحید کادم به جمالش نگران بود علی بود
صد بار نگه کردم و دیدم به حقیقت و ان عارف و ان عابد و معبود علی بود
چندان که در آفاق نظر کردم و دیدم از روی یقین در همه موجود علی بود
زین یک دو سه بیتی که بگفتم به حقیقت با لله که مراد من و مقصود علی بود
این کفر نباشد سخن کفر نه این است تا هست علی باشد و تا بود علی بود
سرّ دو جهان جمله ز پیدا و ز پنهان شمس الحق تبریز که بنمود علی بود
مولانا
کلمات کلیدی:
